SOS administratie: BIZ-buddy Ingrid helpt gezinnen met papierwerk

Mensen met financiële problemen hebben het soms moeilijk om hun administratie en financiën op orde te krijgen. Een helpende hand betekent dan een wereld van verschil. Ingrid begeleidt een gezin in moeilijkheden via BudgetInZicht (BIZ) Limburg. Ze doet haar verhaal op caw.be.

Hoe ben je in contact gekomen met de buddywerking van BIZ?

‘Ik las enkele jaren geleden de oproep voor dit project in dit magazine. De kinderen waren net het huis uit, dus ik had een beetje tijd over en was op zoek naar een zinvolle tijdsbesteding. Sindsdien ben ik één dag per week enkele uurtjes in de weer als vrijwillige buddy in een gezin.’

Wat doe je dan precies?

‘De taken zijn heel divers. Het hangt een beetje af van de persoon of het gezin waar je terechtkomt. Dat gaat van rekeningen ordenen, een domiciliëring vastleggen tot een beetje uitleg geven bij een brief of een boete. Eigenlijk moet je voor een bepaalde periode de administratie ondersteunen tot die persoon er terug zelfstandig mee aan de slag kan. Maar evengoed ben je een luisterend oor en een steunende schouder.’

Was er meteen een klik met je cliënt?

‘Nee, dat moet echt groeien. En dat is logisch want het is niet evident om iemand in je persoonlijke documenten te laten kijken. Maar eens je het vertrouwen hebt, kan je echt een verschil maken. Vaak komen er ook andere problemen naar boven. Op den duur word je een soort moeder in een ander gezin.’

Mag iedereen bij je aankloppen?

‘Nee, een buddy wordt ingeschakeld bij kwetsbare personen of gezinnen die het even niet zien zitten omwille van een financiële tegenslag, door ziekte of een echtscheiding. Bovendien zijn ze in begeleiding bij het CAW of het Sociaal Huis Portavida (OCMW).’

Je geeft niet alleen steun, je krijgt er ook.

‘Vanaf de eerste dag heb ik me geweldig gesteund gevoeld. Je krijgt eerst een opleiding van ongeveer acht dagen. Er is ook een coach beschikbaar bij wie je altijd terechtkan. Zo’n begeleiding doe je als één team. Er is steeds overleg tussen de cliënt, hulpverlener en buddy. Ik zie ook de andere buddy’s en hulpverleners elke zes weken om dossiers te bespreken. Hier is ook ruimte voor ervaringsuitwisseling en dat is heel leerrijk!’

Hoeveel gezinnen begeleid je?

‘Ik begeleid één gezin. En dat is best wel intensief, zeker in de beginfase. Geleidelijk aan merk je dat het gezin groeit en op het juiste spoor zit om de touwtjes terug in handen te nemen. Dan volg ik nog om de twee tot drie weken op zodat ze niet hervallen. Het feit dat je mensen iets geleerd hebt, dat je een verschil maakt, geeft enorm veel voldoening. Ik kan het iedereen aanraden!’

Dit artikel verscheen oorspronkelijk in 3600, het magazine van Stad Genk. Tekst en beeld zijn eigendom van Stad Genk. 

Lees ook: