#Dakrecht – Linda: “Vandaag leef ik voor mijn kleinkind, ik haal er mijn geluk uit”
Linda’s leven was niet altijd even makkelijk. Op haar achttiende werd ze uit huis gezet en kwam ze voor de eerste keer op straat terecht. Ze heeft elf kinderen, maar spreekt enkel nog met haar jongste zoon. Met haar zoon, ondertussen 27 jaar oud, leefde ze enkele jaren op straat.
Linda is zestig jaar en afkomstig uit Vilvoorde. Ze heeft het niet altijd makkelijk gehad, een groot deel van haar leven was ze dakloos. Als kind zat ze op internaat. Eens ze weer naar huis moest, zette haar vader haar op straat. Op haar achttiende was ze plots dakloos, meteen voor drie jaar lang. Tot ze haar eerste man leerde kennen. Hij hielp haar aan werk en aan een plaats om te wonen. Dat huwelijk liep helaas fout. In 1985 besloot Linda bij het Duitse leger te gaan, haar vader was afkomstig van Duitsland. Dat deed ze om weg te komen van haar familie. Ze keerde pas zeven jaar later terug. “Tijdens mijn jaren bij het leger was ik niet altijd een engeltje hoor”, geeft ze toe.
Linda is drie keer getrouwd en ook drie keer weer gescheiden. Haar laatste scheiding was het zwaarst. Ze komt uit een groot gezin van dertien kinderen en heeft zelf elf kinderen, maar heeft enkel contact met haar jongste zoon. Met die zoon, ondertussen 27 jaar oud, leefde ze op straat.
Zaventem
Acht jaar geleden verbleef ze op de luchthaven van Zaventem, net zoals vele andere daklozen. Dat daad ze om toch maar ergens te kunnen overnachten met haar zoon. In het begin was dit erg moeilijk voor haar, maar na een tijdje maakte ze er vrienden. Ze werd er zelfs bevriend met mannen van het leger. “Ik ben heel sociaal en leg makkelijk nieuwe contacten”, zegt Linda.
Haar vrienden hielpen haar aan een slaapplaats en eten. Linda leefde nog op de luchthaven toen de aanslagen van 22 maart plaatsvonden. Die aanslagen hadden een zware impact op haar en haar zoon en zorgden ervoor dat ze een nieuwe plek ging zoeken: het station van Merchtem.
Drie katten en veel liefde
Nu verblijft ze dankzij het CAW in een sociale woning en kan ze haar leven weer in handen nemen. Ze woont nu weer in Vilvoorde, de plek waar haar familie vandaan komt, en dat is niet makkelijk voor haar. Haar familie geeft niet meer om haar en ze hebben geen contact meer. Aan de andere kant is ze vooral blij en dankbaar dat ze regelmatig bezoek krijgt van haar jongste zoon en kleinkind. “Vandaag leef ik voor mijn kleinkind, ik haal er mijn geluk uit.” Ook heeft ze nu drie katten. “Van hen krijg ik heel veel liefde en genegenheid.”
Ontwerp door Inneke
Op de achtergrond zie je een dartsbord. Dat geeft het stuk van haar leven weer waar ze dartskampioen is geweest. Je ziet 13 vakjes die haar 13 broers en zussen voorstellen. Ze staan achter haar omdat ze geen deel meer willen uitmaken van haar leven. Het lijkt ook op een glasraam. Dat geeft weer hoe fragiel haar leven is geweest. Toch vond ze iedere keer de moed en kracht om de scherven weer bij elkaar te rapen. Haar katten staan nu op de voorgrond in haar leven, ze haalt energie uit de liefde voor hen.
CAW Halle-Vilvoorde en stad Vilvoorde ondersteunen het project #dakrecht van vier studenten Beeldende Vormgeving aan LUCA School of Arts in Gent. Voor een groepsopdracht voor Creatief Activisme hebben de studenten het thema dakloosheid gekozen.
Student Dries: “We willen mensen bewust maken dat er ook dakloosheid is in België door verhalen van daklozen onder de aandacht te brengen.” Vier studenten, Inneke, Samke, Dries en Lisa, hebben elk een (voormalige) dakloze cliënt van CAW geïnterviewd. Op basis van dat interview werd de getuigenis uitgeschreven en werd een persoonlijk ontwerp gemaakt. Elk ontwerp kreeg een plaats in stad Vilvoorde. De muren werden zowel door de stad als door sociale huisvestingsmaatschappij Inter-Vilvoordse ter beschikking gesteld. CAW Halle-Vilvoorde ondersteunde de studenten bij het vinden van getuigenissen, zorgde voor het materiaal en verwerkte de interviews tot getuigenissen.