Mijn naam is Darek en ik had niemand
Mijn naam is Darek, 21 jaar en ik zat tot voor kort in het arresthuis van Antwerpen. Een CAW hulpverlener daar verwees mij door naar de TOP-coaches. Ik had niemand, écht niemand.
Mijn moeder? Die heeft elke keer een andere vent. Er is geen plaats voor mij. En dan was er mijn TOP-coach Koen. Tijdens ons kennismakingsgesprek mocht ik aangeven wat mijn wensen waren: papieren in orde krijgen en iemand die met mij meeging…
Koen stond er om mij te begeleiden naar onderdak. Dat maakte hem een beetje familie van mij. Die gast stond er gewoon!
Bij mijn vrijlating was ik dakloos. Koen stond er om mij te begeleiden naar onderdak. Dat maakte hem een beetje familie van mij. Die gast stond er gewoon! Daarna probeerde Koen vooral de band tussen mij en mijn moeder te herstellen. Hij pushte mij wat te fel om met mijn moeder te praten. Daardoor haakte ik af, liepen er weer dingen mis en ruim een week later werd ik opnieuw opgepakt…
Terug in de gevangenis vroeg ik meteen naar Koen.
Terug in de gevangenis vroeg ik meteen naar Koen. Nu is hij weer mijn TOP-coach. Hij vraagt me niet meer met mijn moeder te praten. Ik weet dat hij soms contact met haar heeft en dan vertelt hij hoe het met haar gaat. Meer moet dat nu niet zijn. Ik heb hem gevraagd haar niet te vertellen waar ik nu woon. Koen respecteert dat.
Samen bouwen we nu verder aan mijn toekomst. Het is zo goed om iemand te hebben die ik kan vertrouwen!