Buddycoach aan het woord: bewondering voor buddy's

Hoelang ben jij al buddycoach?

“Ik doe deze job nog niet zo lang, ongeveer zevental maanden. Ik heb hiervoor wel altijd in de hulpverlening gewerkt. Ik heb dertien jaar thuisbegeleiding gedaan bij Kind en Gezin. De laatste jaren dat ik daar werkte, kwam ik heel vaak in aanraking met Roma. Ik vond dat deze mensen vaak uit de toon vielen bij de hulpverlening, waardoor ik me extra ben gaan inzetten voor deze gemeenschap. Nadien heb ik ook nog gewerkt als brugfiguur bij het OCMW van Eeklo, maar al heel snel merkte ik dat dit werkingsgebied voor mij te klein was en dat ik het ‘groter’ zag, dus heb ik gesolliciteerd bij het CAW als buddycoach. Ik denk dat mijn ervaringen als hulpverlener een grote meerwaarde kunnen zijn in de ondersteuning van de buddy’s, omdat ik met allerlei kwetsbare groepen in aanraking ben gekomen.”

Wat is jouw rol in het ondersteunen van de buddy’s?

“Dit is heel divers! Ik vind het vooral belangrijk om mee na te denken met hen over ‘hoe neem ik dit aan in de praktijk’? Vorige week nog belde er iemand die wat onzeker was, die zich afvroeg of hij de situatie wel juist aanpakte. Dan is het mijn taak als coach om om inzicht te krijgen in de situatie, relevante vragen te sstellen en om de buddy op deze manier genoeg vertrouwen te geven dat men goed bezig is. Het ondersteunen begint natuurlijk ook al van in het begin van een traject. Vanaf het moment dat ze binnenkomen en zich aanmelden, begint het eerst en vooral al met het bezorgen van de juist info. Zoals: hoe zien wij de buddywerking binnen CAW? Wat is het verschil met andere buddywerkingen?

Het grote verschil tussen onze buddywerking en die van andere organisaties is dat er bij ons een grotere omkadering is, zoals matchingsgesprekken, vormingen, en evaluatiegesprekken. Dit alles maakt dat de buddy’s vanaf de start al weten wat ze kunnen verwachten. Ik vind het zeer belangrijk om de buddy goed te leren kennen, zodat we een goede match kunnen maken tussen buddy en cliënt. Het is belangrijk dat beiden zich hier goed bij voelen. We polsen ook wat de drijfkracht is achter het vrijwilligerswerk. Want we beseffen heel goed dat er van hen veel gevraagd wordt. Het is belangrijk dat de persoon toch over een bepaalde draagkracht beschikt in bepaalde situaties. Sommige mensen doen vrijwilligerswerk zodat ze uit hun isolement komen, maar natuurlijk wordt er mee verwacht van een buddy dan alleen maar wandelen of op stap gaan. Het traject moet zowel voor buddy als cliënt een meerwaarde bieden.

“Ik vind het zeer belangrijk om de buddy goed te leren kennen, zodat we een goede match kunnen maken tussen buddy en cliënt.”

Wat motiveert jou in je werk als buddycoach?

Ik heb oprecht bewondering en respect voor mensen die het engagement van een buddy willen aangaan. We leven in een zeer drukke samenleving, en toch zijn er mensen die zich vrijwillig willen inzetten voor anderen. Doordat ik zoveel respect heb voor deze mensen, heb ik extra veel goesting om deze mensen te begeleiden en te ‘soigneren’ want zij verdienen dit! Mensen die zich aanbieden zijn vaak ook heel leergierig. Vaak komen zij helemaal niet uit de sociale sector en toch staan zij open om nieuwe dingen te leren en kijken zij met een open mind-set naar de cliënten en juist dat vind ik zo mooi aan deze werking.”

Kan je een voorbeeld geven van een situatie waarin een buddy geholpen hebt om zijn rol nog beter te kunnen vervullen?

“Onlangs belde er een buddy die een traject loopt bij een alleenstaande jongeman met twee kinderen. Hij heeft enkele moeilijke jaren achter de rug en het is voor hem zeer moeilijk om zijn leven opnieuw op gang te krijgen. Hij gaat heel veel wandelen met de buddy en ondertussen wordt er heel veel gepraat. De buddy probeert tijdens deze gesprekken vooral te luisteren en erkenning te geven, maar ook probeert hij hem andere perspectieven te tonen in bepaalde situaties. Nu belde de buddy met enkele bezorgdheden: de cliënt droomt ervan om volledig zelfstandig te worden op verschillende vlakken, maar dit lijkt niet zo realistisch op dit moment, althans volgens de buddy. De buddy wilt deze dromen zeker niet ontnemen, maar wilt de cliënt ook geen valse hoop geven. Dus de concrete vragen naar mij toe waren: ‘Hoe pak ik dit aan?’ en ‘Kan ik hem dit eerlijk zeggen?’. Ik ben vooral begonnen met heel goed naar zijn vragen te luisteren om zo veel mogelijk inzichten te krijgen in het traject dat ze al doorlopen hebben. Ik heb hem dan als raad gegeven om authentiek te blijven. Ik vind het belangrijk dat de communicatie tussen buddy en cliënt transparant verloopt. Als de buddy zich niet goed voelt bij een bepaalde visie van een cliënt, gaat het heel moeilijk worden voor de buddy om hier nog spontaan naar te kunnen luisteren en raad in te geven. Ik heb gevraagd aan de buddy hoe hij de situatie verder ziet? Zou de cliënt open staan dat jij je mening geeft? Waar voel je jij het beste bij? De buddy gaf aan dat hij dit zeker wou bespreken en ik gaf hem de raad om zijn eigen visie te volgen en deze mee te delen met de cliënt. Ik vind dit een zeer mooi voorbeeld van ondersteuning omdat we er rekening mee moeten houden dat een buddy geen psycholoog of hulpverlener is. Indien de cliënt bepaalde gedachten of dromen heeft, is dit niet de verantwoordelijkheid van de buddy. Daarom is het mijn taak om de buddy duidelijk te maken dat zijn taak is om een vertrouwensband te creëren, en wanneer hij zich niet goed voelt bij een situatie, dat hij dit mag terugkoppelen naar mij, maar ook evenzeer naar de cliënt. Die transparantie tussen cliënt en buddy vind ik zeer belangrijk.”

Hoe zie je de ontwikkeling van buddy’s in de tijd dat je met hen werkt?

“Doorheen de vormingen zie ik mensen enorm groeien! Sommige mensen starten met een ‘redders’ idee, maar wij gaan hen er wel op wijzen dat we het belangrijk vinden gedurende het traject dat de cliënten zelfredzaam worden en dat ze verantwoordelijk zijn voor hun eigen traject. Ze kunnen het beste helpen door hen te ondersteunen en hen helpen nadenken over hoe ze bepaalde situaties best aanpakken in plaats van de zaken van hen over te nemen. Het is ook mooi om de evolutie tussen de buddy’s te zien tijdens de vormingen. De eerste vorming is het vaak wat stiller, maar tijdens de laatste vorming merk je al een groot verschil qua interactie. Ook tijdens de pauzes zie je ze met elkaar praten over de onderwerpen, je ziet dat er iets geprikkeld is bij hen, dat ze hierover willen praten met elkaar. Zelfreflectie vind ikzelf ook een heel belangrijk aspect en als je dit dan doorheen het traject ziet gebeuren bij de buddy’s, ben ik een zeer trotse coach.

Buddy zijn voor iemand … Iets voor jou?

Op een zinvolle manier het verschil maken in het leven van anderen? Dat doe je bij CAW Oost-Vlaanderen, het Centrum Algemeen Welzijnswerk. Onze organisatie draait op de kracht van een diverse groep vrijwilligers en buddy’s. Samen zetten we ons in tegen onrechtvaardigheid en ondersteunen we de meest kwetsbaren. En hier is het mooie: bij CAW sta je er nooit alleen voor. Met permanente vorming en een warme omkadering bieden wij je de nodige ondersteuning.

Kiezen voor CAW Oost-Vlaanderen betekent kiezen voor een lokale organisatie die dicht bij huis is maar groots in impact.

Tijd om het verschil te maken – wordt buddy bij het CAW! Ontdek hier onze vacatures voor vrijwilligers en buddy’s.