Crisismeldpunten voor kinderen en jongeren krijgen een vijfde meer oproepen

Iedereen die in contact komt met een kind of jongere tot 18 jaar in een crisissituatie kan 24/7 terecht bij de crisismeldpunten minderjarigen voor informatie, advies, ondersteuning en opvang. Als het erop lijkt dat de problemen uit de hand lopen, bekijken we samen met jou welke actie er nodig is. Veiligheid is onze allereerste zorg.

Dana Tielemans, teamcoördinator crisisteam en Crisismeldpunt -18 Vlaams-Brabant, geeft extra uitleg.

De crisisvragen zijn sinds corona fel gestegen, en erna niet meer gedaald. Het effect van de coronacrisis is jammer genoeg nog niet verdwenen, en we merken dat dit nog steeds een impact heeft op jongeren. Jongeren hebben gedurende twee jaar thuis school gevolgd, weinig tot geen sociale contacten gehad of weinig mogelijkheden tot vrijetijdsbesteding gekregen. Plots moesten ze weer schakelen naar het nieuwe nu, waarin alles opnieuw kon zoals voor Corona, terwijl hun leven en ontwikkeling net wel 2 jaar op pauze had gestaan. De veerkracht van jongeren heeft in die tijd een enorme deuk gekregen.

Jongeren moeten nog steeds lang wachten op hulp, wat maakt dat er tijdens dat wachten crisissituaties ontstaan.

Aanmeldingen gaan over verschillende soorten situaties, van jongeren die niet meer thuis willen verblijven omwille van een moeilijke thuiscontext, tot ouders die ons bellen voor advies wanneer hun kind in crisis gaat thuis (verbaal/ fysiek agressief) of er een acute onveiligheid is waarbij het kind zichzelf of de ouder iets wil aandoen, tot jongeren die zijn weggelopen, …

We merken dat psychische problematieken piekten in februari, mei en augustus. Pedagogisch was vooral mei en juni moeilijk. Hoe dat komt, kunnen we enkel speculeren vanuit een vermoeden, er is geen wetenschappelijk onderzoek achter.
Februari is het einde van de winter, en een lange donkere winterperiode eist een tol. Minder sociale contacten, minder activiteiten en letterlijk donkere dagen hebben hun weerslag op het welzijn.
Mei en juni kunnen we linken aan het schoolse stuk, waar examens voor de deur staan die zowel bij jongeren als ouders stress met zich meebrengen.
Augustus kadert zich dan eerder in het bijna opnieuw opstarten van de scholen, jongeren die het niet zien zitten om terug te gaan na twee maanden vakantie, maar tegelijkertijd ook jongeren en ouders die twee maanden lang meer samen hebben moeten leven wat vaak tot spanningen leidt.

Buiten de kantooruren bellen jongeren of ouders ons zelf op, omdat andere diensten niet bereikbaar zijn. Tijdens de kantooruren krijgen we vooral betrokken hulpverleners aan de lijn die crisishulp vragen voor een gezin of een jongere. Voor contextgerelateerde problemen varieert dit. We hebben het gevoel dat we veel vragen binnenkrijgen voor zeer jonge kinderen, maar evengoed voor alle andere leeftijdscategorieën.

Jongeren zelf nemen sneller contact op met een laagdrempelige dienst zoals het JAC, de jongerenwerking van het CAW.

Om de algemene toename aan crises te beperken, moeten we investeren in vroegdetectie bij jongere kinderen en in preventie. We mogen onze ogen niet toedoen voor de huidige realiteit dat gezinnen heel lang moeten wachten op de nodige hulp, wat een groot effect heeft op de draagkracht van een gezin om te blijven omgaan met moeilijke situaties.

Meer aandacht voor welzijn of het oppikken van signalen bij jongeren op school, in het gezin, in de jeugdbeweging etc. kunnen een deel van de oplossing zijn. We moeten naar elkaar blijven omkijken. Dat is voorlopig niet genoeg. Investering in de reguliere (jeugd)hulpverlening blijft op dit moment erg belangrijk.

Het steeds vaker outside of the box denken en het soms zelfs buiten de lijntjes kleuren om jongeren toch te kunnen helpen omdat het reguliere aanbod de vragen niet kan beantwoorden, vergt veel creativiteit en energie.

Meer info over CMP vind je hier. Bekijk ook de video over het crisisteam Vlaams-Brabant.