'We willen hen terug hoop geven’
In 2018 ontstond het Team Activering van CAW Limburg. Na goed 2 jaar is het tijd om een balans op te maken. De werking kreeg al doende vorm. Dat was uitdagend, soms moeilijk, maar vooral erg leerrijk. Team Activering helpt samen met GTB werkzoekenden voor wie betaald werk reeds lange tijd niet mogelijk is omwille van medische, mentale, psychische, psychiatrische of sociale redenen.
Team Activering, wat moeten we ons daarbij voorstellen? Waar zijn jullie dag in, dag uit mee bezig?
Peggy Devalck, hulpverlener: ‘Werkzoekenden komen bij ons, casemanagers zorg, terecht na een screening door de VDAB. Casemanagement zorg houdt in dat we kijken welke zorg de werkzoekende nodig heeft om terug stappen naar werk te zetten, waarna we samen een trajectplan schrijven. Sommige mensen helpen we met een zorgaanbod in ons eigen CAW. In zo’n situatie nemen we ook de begeleiding op. Andere mensen verwijzen we voor zorg door naar een interne partner in het netwerk, bijvoorbeeld het CGG, of een externe hulpverlener, bijvoorbeeld een psychiater.’
Greet De Vos, penhouder: ‘In het trajectplan staan de doelstellingen van de begeleiding. Als penhouder ga ik na of de doelstellingen duidelijk en haalbaar zijn, over werk en zorg gaan en of de juiste hulpverleners in het plan zijn opgenomen.’
Hoe lang duurt een traject bij Activering?
Peggy Devalck: ‘Een traject duurt maximum 18 maanden. De duurtijd verschilt van persoon tot persoon. De ene heeft eerst zorg nodig, terwijl iemand anders al psychologische begeleiding krijgt en geen nood heeft aan extra zorg. Dan zetten we sneller de stap naar een stage. Aan het einde van zo’n stage hebben we meestal een goed zicht op wat de mensen aankunnen: deeltijds of voltijds werk in het reguliere arbeidscircuit, arbeidszorg, maatwerk of vrijwilligerswerk.’
Elisabeth Devue, hulpverlener: ‘Een stage brengt veel teweeg bij mensen die al een hele tijd niet meer op de arbeidsmarkt meedraaien. Daarom houden we voortdurend de vinger aan de pols. Als mensen tijdens de stage nood hebben aan zorg, spelen we daarop in.’
Hoe reageren mensen op de begeleiding?
Peggy Devalck: ‘Ze appreciëren het dat we bij het schrijven van het trajectplan vertrekken vanuit hun verhaal. Zij zitten aan het roer en wij sturen af en toe een beetje bij. We proberen ook contact te houden als het minder gaat, bijvoorbeeld als ze in het ziekenhuis verblijven. Die kleine gebaren waarderen ze enorm.’
Elisabeth Devue: ‘Voor ze bij ons terechtkomen hebben mensen vaak weinig succeservaringen gehad. Ze geloven er op de duur niet meer in. We willen hen terug hoop geven.’
Greet De Vos: ‘We voelen veel dankbaarheid bij de mensen omdat we hun zorg betalen met de beschikbare budgetten. Een externe psycholoog kost al gauw 55 à 60 euro en dat is voor sommigen veel geld als ze dat bedrag zelf moeten betalen.’
Werken jullie alleen op individuele basis?
Elisabeth Devue: ‘We hebben ook een groepsaanbod rond assertiviteit en één rond lichaamsbewustzijn. De trainingen staan open voor eigen cliënten, maar ook andere casemanagers zorg of werk kunnen mensen inschrijven. We hebben het onder andere over grenzen bewaken, voor jezelf opkomen, met stress omgaan, veerkracht, piekeren, stellen van grenzen, faalangst, … We koppelen uitleg aan oefeningen om de inhoud inzichtelijk te maken. We voorzien ook altijd een terugkomsessie om met de deelnemers te bespreken of het gelukt is om in hun dagelijkse leven de geoefende vaardigheden toe te passen.’
Wat gebeurt er met de mensen als het traject is afgelopen?
Elisabeth Devue: ‘Als het einde van het traject nadert, kijken we of mensen nood hebben aan nazorg. Als dat zo is, gaan we samen met hen op zoek naar een geschikt aanbod binnen of buiten het CAW.’
Peggy Devalck: ‘De nood aan nazorg hangt vaak samen met de problematiek. Je hebt mensen die bij ons terechtkomen na een burn-out. Zij kunnen vaak met specifieke tools terug aan de slag. Maar we hebben ook mensen die hun hele leven met psychologische problemen worden geconfronteerd. Dat zijn vaak diegenen bij wie we extra inzetten op nazorg.’
CAW Limburg is penhouder van de Limburgse activeringstrajecten. Wat houdt dat penhouderschap in?
Greet De Vos: ‘CAW Limburg is op administratief en financieel vlak verantwoordelijk voor het project. We ontvangen de budgetten en betalen alle betrokken organisaties uit na controle van hun onkostennota’s. We doen het voorbereidende werk voor de stuurgroep en zijn het aanspreekpunt voor vragen of noden rond het project.’
Hoe kijken jullie als team terug op het werkjaar 2019?
Lutgart Van Ende, clustercoördinator: ‘In 2018 hebben we vooral ingezet op de inhoud. Waaruit bestaat het takenpakket van Activering? Hoe kunnen we goed doorverwijzen? Hoe bouwen we een sterk netwerk uit? Op al die vragen een antwoord vinden, was soms moeilijk, vooral omdat we tegelijkertijd de eerste cliënten over de vloer kregen. Ondertussen staat de werking op punt en heb ik het gevoel dat we “vertrokken” zijn.’
Met welke goede voornemens of ambities is Activering 2020 gestart?
Lutgart Van Ende: ‘We bouwen verder op de fundamenten die we sinds 2018 hebben gelegd. Nu kunnen we meer inzetten op het verdiepen van onze werking.’
Peggy Devalck: ‘We willen het minstens even goed doen als in 2019. Hoe meer ervaring je hebt, hoe meer zicht je krijgt op wat er leeft en waar er nog noden zitten.’
Elisabeth Devue: ‘Als je een tijd aan het werk bent, zie je dingen terugkomen. Je blijft ook dingen lezen, delen met collega’s en toepassen in je werk. Het komt allemaal samen. Daardoor blijven we out of the box denken.’
In 2019 deed Team Activering het casemanagement zorg voor 205 mensen en trad het op als dienstverlener zorg voor 55 mensen. Wil je meer weten over CAW Limburg? Lees het jaarverslag van 2019 hier.
